बेमान अहिराणी कवीता
ऋतू जयात बेमान
वना मानोसना गुन
आवकाळी फेडे रीन
सोबतना करे शिन.
पोटे पोऱ्ह समायान
तसे पीक तगाडन
बिन वक्ते बरसन
गार खाईगे सपन
वुन व्हत पानोपान
रूप सजे शिवारन
बिन येळे बरसन
माय रडे कुनबीन
माटी भेट आभायन
जशे काळ बिलगन
डोया दिशे उबयान
भूगा करे सपनन
माय माटी जागाडन
मुद्दलबी ते खोटान
याज पोटन भरन
देस दैवले दुसन
रोज तेज झगडन
तरी मन्हज म्हनन
सदा हावू जलमन
दिस देवबा मांगन
काशीकन्या
परखड काव्यसंग्रह प्रकाशित