अहिराणी कविता डोया भरी देखी जावु सरगाले
जनम दिसनी व्हयनु मी परकी,
वृध्दअाश्रमम्हां दिन्हं माले टाकी.
तय हातना पायना करात रात दिन,
अासं दगड सारखं कसं व्हयनं तुन्हं मन.
रात दिन भुख्या रावुत तुन्ही भुक साठे,
या दुखना दिन देखाडाले वुना का पोटे.
मायनी ममता नै तुले कयेना,
बारा देव कवटावात तव्हय तु व्हयना.
लगीन व्हयनं तसं लागनी सासरनी गोडी,
धल्ला माय बापले दिन्हं घर बाहेर काडी.
मोठा मानोस व्हईग्या लाज वाटसं का तुले.
रावु देता तुना घर बसतु कोपराले.
तुना घर करतु धोनं भांडा दयन,
नै सांगतु नातरेसले नात से अाजीनं
वरीसम्हां बि एकदाव भेटाले नै वुना.
वाट देखी देखी डोया अांध्या व्हयनात.
नको येवु भेटाले साडी चोडी लईसनी,
माय माय हाका मारी दे तोंड भरीसनी.
वाटसं मन्हां जिवले कव्हय देखु अांन्डोरले,
डोया भरी देखी जावु सरगाले.
सौ.माया प्रदिप सालुंखे
भटाणे ता.शिरपुर जि. धुले
