अहिराणी रचना बायजा काकूनं गऱ्हानं
बायजा काकूनं गऱ्हानं
अहिराणी रचना
बोलनं नही , पण बोलनं वनं ॥ धृ ॥
मारं व्हई, झोडं व्हई,
कंबर मनं, मोडं व्हई ।
गावगाडामा, व्हतं माहेर निरोप कधी, धाडा नही
सक्की भाशी, वऊ कई, पोऱ्यानं मन्ह, ऐक नही।
उभी नहाडीमा, वऊ मनी
डंका मना पिटत राही॥
बोलनं नही , पण बोलनं वनं ॥ धृ ॥
कडा पाटल्या, हातभर चुडा,
नवरा कसाई सोडा नही,
नाकले भोकर, कानले डोचर,
काटा बाभूळना मोडा व्हईI
सात नवसनी भाशी वऊ, पायमा इना, तोडा नही I
सांगाले जावा, टांगाले उठस
बायजा काकूनं , दुःखनं हाई ॥
बोलनं नही, पण बोलनं वनं ॥ धृ ॥
बजारमानी आयती पोत, काळा मनी, दोन वाट्या,
मंगळसुत्र तोड नही।
नव्हती ऐपत, सोनं घडाणी,
गळाले फास , लाया नही |
व्हता मना, मनी फूटका,
कुकू ले, डोचर पाडं नही
सात नवसनी , भाऊनी पोरं,
वऊना कपाळले कुकू नही॥
बोलनं नही, पण बोलनं वनं॥ धृ ॥
घरना उंबरा, डोकाना पदर,
कधी मना ढळना नहीl
जलम जिंदगी , ढेकळं फोडामा,
नवरानी मनी हयात गई।
सक्की भाशी वऊ कई , बांधवर कधी दखायनी नही।
व्हता करममा सासरवास ,
माहेरली कधी सांगा नही
बोलनं नही पनं बोलनं वनं॥ धृ ॥
घालं डोकं ऊखळमा ,
एक बठो का दोन बठो,
ढोरणं गत मार खाऊ ,सकाळमा उठी, कामले जाऊ
फाटेल संसारना ,ठीगळं जोडामा
मायनी मना हयात गई,
नित पडे त्याले कोन रडे, कोनी भवजाई कोना भाऊ॥
बोलनं नही पनं बोलनं वनं ॥ धृ ॥
तुकातात्याना संसारमा , कोरड बैडामा हायात गयी।
पायले धसकटं , हातले काटा,
जलमभर मोडत राही,
कोणा सगा कोणा सोयरा
जलमले, कोणी पुरनं नही ।
ज्यांन करता कई वणं वणं,
तोच आते वळखत नही ॥
बोलनं नही पनं बोलनं वनं॥ धृ ॥
कवी श्री साहेबराव [तात्या ] नंदन ताहाराबादकर नाशिक
