बायजा काकूनं गऱ्हानं अहिराणी रचना
बायजा काकूनं गऱ्हानं
अहिराणी रचना
बोलनं नही , पण बोलनं वनं ॥ धृ ॥
मारं व्हई, झोडं व्हई,
कंबर मनं, मोडं व्हई । गावगाडामा, व्हतं माहेर ,
कधी निरोप , धाडा नही ।
सक्की भाशी, वऊ कई , पोऱ्यानं मन्ह, ऐक नही।
उभी नहाडीमा, वऊ मनी , डंका मना , पिटत राही ॥
बोलनं नही , पण बोलनं वनं ॥ धृ ॥
कडा पाटल्या, हातभर चुडा ,
नवरा कसाई , सोडा नही । नाकले भोकर, कानले डोचर, काटा बाभूळना मोडा नही ।
सात नवसनी भाशी वऊ, पायमा इना, तोडा नही ।
सांगाले जावा, टांगाले उठस , बायजा काकूनं , दुःखनं हाई ।
बोलनं नही, पण बोलनं वनं ॥ धृ ॥
बजारमानी आयती पोत, काळा मनी, दोन वाट्या, मंगळसुत्र तोड नही ।
नव्हती ऐपत, सोनं घडाणी,
गळाले फास , लाया नही I
व्हता मना, मनी फूटका , कुकू ले, डोचर पाडं नही ।
सात नवसनी , भाऊनी पोरं,
वऊना कपाळले कुकू नही ॥
बोलनं नही, पण बोलनं वनं ॥ धृ ॥
घरना उंबरा, डोकाना पदर, कधी मना ढळना नही ।
जलम जिंदगी , ढेकळं फोडामा , नवरानी मनी हयात गई ।
सक्की भाशी वऊ कई , बांधवर कधी दखायनी नही ।
व्हता करममा सासरवास , माहेरली कधी सांगा नही ॥
बोलनं नही पनं बोलनं वनं ॥ धृ ॥
घालं डोकं ऊखळमा ,
एक बठो का दोन बठोत,
ढोरणं गत मार खाऊ , सकाळमा उठी, कामले जाऊ, फाटेल संसारले ,
ठीगळं जोडामा , मायनी मना हयात गई,
नित पडे त्याले कोन रडे, कोनी भवजाई कोना भाऊ ॥
बोलनं नही पनं बोलनं वनं ॥ धृ ॥
तुकातात्याना संसारमा , कोरड बैडामा हायात गयी, पायले धसकटं , हातले काटा , जलमभर मोडत राही,
कोणा सगा कोणा सोयरा, जलमले कोणी पुरनं नही । ज्यानं करता कई वण वण, तोच आते वळखत नही ॥
बोलनं नही पनं बोलनं वनं ॥ धृ ॥
गावगाडाकार साहेबरावतात्या नंदन
