अहिराणी चारोळ्या
भस्टाचारना पायरे,
शेतकरी गया हारी…
जवय शेतकरी पिकाडाव नही,
तवय बठ्ठा जातीन हारी…
——————————————————-
गाडी मा बठीसन,
नेता मोठासक्या करतसं….
तेसनं कर्मानं फय,
मंग खाले मान टाकी भरतस..
——————————————————-
वावरकडे दखीसन,
बिचारा शेतकरी गयरा रडे…
बाराही महिना बिचारा,
गरिबीना झुडुपमाज सापडे…
——————————————————-
माय – बाप ना शिवाय,
खोटी शे गोट…
जेना माय – बाप नही,
दुन्याना त्या बिचारावर बोट…
——————————————————-
एक दिन माय गाव जास,
ते आख्खा दिन बोर वाटसं…
जेसना माय-बाप नही शेत,
त्या बिचारा कसा रातस…
——————————————————-
बापनी याद ऊनी,
त्या राखले दखीसन…
प्रणाम करस पप्पा,
पायवर डोकं टेकीसन…
——————————————————-
थंडी ऊनी, थंडी ऊनी,
ढुमाया,
जेन – तेन्या गोधळ्या समाया…
——————————————————-
कवीकुमार तुषार पाटील.
ज्ञानेश्वरत्न साहित्य कला मंच,
निंभोरा, ता. धरणगाव
जि. जळगाव